دقت کرده‌اید که بعضی وقت‌ها با موجی در شبکه‌های اجتماعی مخالف هستیم اما جسارت ابراز نظر خودمان را نداریم؟
این‌جور وقت‌ها فکر می‌کنیم که در اقلیت هستیم و اکثریت مقابل، به سرعت ما را متهم خواهند کرد.
یعنی حتی ممکن است که ما و همفکران‌مان در موضوعی خاص، تعدادمان از بقیه بیشتر باشد، اما چون همه سکوت کرده‌ایم، هیچ‌کس جسارت ابراز نظر را ندارد.
در این شرایط گرفتار «مارپیچ سکوت» شده‌ایم.
مارپیچ سکوت، یکی از نظریه‌های حوزه سواد رسانه‌ای است که این روزها خیلی‌ها آگاهانه از آن علیه «آگاهی» ما استفاده می‌کنند.
گزارشی را درباره این بحران فراگیر در عصر شبکه‌های اجتماعی ببینید و برای دیگران هم بفرستید.